گلبانگ دل

"من اگر چتر بودم" در شعر رضا دلمن👇👇

من اگر چتر بودم
در حرارت شهریورت می سوختم

چون تحمل بارانت را ندارم

غلامرضا رضائی اصل(رضا دلمن)

(چه بسيارند انسانهايي كه از انسانيت فقط يك رنگ و ظاهر را به ارث برده اند و تمام ارزشها و منشها را به خاطر هوي و هوس كنار گذاشته و از نفس و شهوت به يكتايي ياد مي كنند و تمام مسائل را با لنز منفعت و لذت مي بينند.

به راستي كه در جهان وحش خود بسر مي برند و درنده ترين درندگان جنگل هاي افكار پوچ و رفتار پليد خود مي باشند.)

اثر از غلامرضا رضائی اصل(رضا دلمن)

براستي انسان چراغي است كه شرك ،اميال حيواني، هوي هاي نفساني و شهواني ،ظلم و ستم ،عدم احترام به ديگران؛ از نور آن مي كاهد و يك چراغ تيره و تار ارزش چراغ بودن را ندارد پس انساني قابل احترام است كه انسان باشد و نوراني.)

اثر : غلامرضا رضایی اصل(رضا دلمن)

الهی بشکند دستان صیاد

کبوتر بچه را وا کرده فریاد

ندانستم به پروازی که رفتی

وجودم می شود بارات بیداد

________________________

به قربان کویر و دشت رویت

نگاه خیس رود و مست جویت

بیافرازم سه رنگت را به عالم

وطن جانم فدای خاک کویت

_______________________________

تو را دیدم حواسم بی هوا رفت

نفهمیدم که هوش من کجا رفت

فشردم دست گرمت را به گرمی

ز دل ناکه تمام غصه ها رفت

شاعر:غلامرضا رضائی اصل(رضا دلمن)

​​​​​​​

غلامرضا رضائی اصل با تخلص رضا دلمن

شاعر و نویسنده،منتقد ادبی، ویراستار

دارای مدرک مهندسی عمران و دانش آموخته ی بازیگری

و مولف و گرد آورنده چند کتاب مشترک

و تاکنون چند کتاب ویراستاری کرده است

ایشان سالهاست علاوه بر نوشتن رمان،به سرودن اشعار کلاسیک و سپید پرداخته است.

نمونه شعر:

الهی بشکند دستان صیاد
کبوتر بچه را وا کرده فریاد

ندانستم به پروازی که رفتی
وجودم می شود باران بیداد

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

به قربان کویر و دشت رؤیت
نگاه خیس رود و مست جویبار

برافرازم سه رنگت را به عالم
وطن جانم فدای خاک کویت

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

تو را دیدم حواسم بی هوا رفت
نفهمیدم که هوش من کجا رفت

فشردم دست گرمت را به گرمی
ز دل ناگه تمام غصه ها رفت

غلامرضا رضائی اصل

شعر زیبای زیر از غلامرضا رضائی اصل در سال ۱۳۸۹ به مناسبت ولادت با سعادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س)و روز مادر سروده شده است

مادر

هنـوز در مـرام مهـر تـو اسيـرم

نميـري مادر تا جـاي تـو بميـرم

بي تو اين سراي دل هميشه خالیست

گرميـه محبتات تـو خونـه جاریسـت

تـو بگـو لالايـي تا خوابـم بگيـره

شعـر رؤيام با تـو قافيـه مي گيـره

وقتيكه مي سوختم از تب توي شبها

تنديس شمع تنت آب مي شـد تنهـا

دساي تنهـام بـي تـو ياري نـدارن

تا تويي غمها باهام كاري نـدارن

الهي عمـرم و صدهـا بار بگيـرن

سايـه ي مهـر تـو رو ازم نگيـرن

روز تــو دستـه گلا آوازه دارن

با بوسه رو دست تو پا مي گـذارن

فـداتيم جملگـي خواهـر و بـرادر

مـادرم مبـاركت باد روز مــادر

غلامرضا رضائی اصل